Dziennik pokładowy Sokoła Millenium

Ciekawostka dla tych co lubią chodzić z głową w chmurach i choć powinna być gdzieś na Tasmanii, to dziś siedząc pod kocykiem, szperałam w necie i tak natknęłam się na zdjęcia Aj-Petri.

Aj-Petri to jeden z wyższych szczytów Gór Krymskich o wysokości 1234 m n.p.m. (czyli jak nasz Mt. Wellington). Jego nazwa pochodzi z języka greckiego i oznacza górę Świętego Piotra (Άγιος Πέτρος) i jest on najbardziej wietrznym miejscem na Krymie (rozumię, że wieje tam tak jak na hobardzkim Wellingtonie 😉)  

Moją ciekawość wzbudził krzyż na jego szczycie. Pierwsze to zaskoczenie, że w ogóle tam jest, a druga zagadka to dlaczego nie jest prawosławny, tylko taki nasz - zachodni. Szperanie zaczęło mieć więc kierunek, przy okazji oglądając piękne zdjęcia Aj-Petri, aż znalazłam jakże banalne wytłumaczenie. Za wzniesienie krzyża zapłacili podobno włoscy filmowcy, po to, aby Ai-Petri zagrał jeden ze szwajcarskich szczytów. „Zapomnieli” jednak zapłacić za jego zdjęcie i tak już został do dnia dzisiejszego. Net jednak nie ma pojęcia kto i kiedy wyrył na nim rosyjskie "Спаси и Сохрани" - Ratuj i Chroń.
No, ale to pewnie historia na inne poszukiwania. A zdjęcia piękne, nieprawdaż?

Św. Jacek in the middle of nowhere

Jest takie zapomniane przez świat miasteczko w Zachodniej Australii, nazywa się Yalgoo, co w języku lokalnych aborygenów ma oznaczać krew. Ma ponoć aż 164 mieszkańców i stację kolejową. Ma też kaplicę św. Jacka.
Historia Yalgoo zaczęła się ok. 1890 roku. Wtedy do kilku rozsianych po okolicy rodzin hodowców owiec dołączyli poszukiwacze złota. Część z nich została i tak w 650 osobowym miasteczku w 1920 roku, na potrzeby lokalnej wspólnoty i pracujących tu sióstr Dominikanek, ks. John Hawes zaprojektował kamienno-drewnianą kaplicę św. Jacka, czyli Chapel of St Hyacinth.
Po wojnie miasteczko podupadło, zamknięto i rozebrano szkołę, wyludniające się Yalgoo opuściły Dominikanki.
Dziś jest w Yalgoo mała szkoła, basen i caravan park dla tych, którzy chcą odkryć australijski outback takim jakim jest. I jest św. Jacek. Został tu i dziś jest małą perełką i wizytówką tej rozpalonej słońcem, krwawo-czerwonej ziemi. Zresztą oceńcie sami...