Aussie Christmas, czyli Święta po australijsku

W tym roku pogoda pokrzyżowała pewnie większości Aussie świętowanie Bożego Narodzenia, ale zwyczaj wygląda to TAK...

Wszystkim przyjaciołom-Boże Narodzenie 2010

Niech siła Miłości

zaowocuje w naszych sercach

i wypełni je radością,

ufnością i pokojemi

- na dziś, na jutro,...

na cały Nowy Rok!

Z darem modlitwy i świąteczną dedykacją

s. Gosia

"TAK" dla Benedykta !!!

OJCIEC ŚWIĘTY BENEDYKT XVI WZYWA CAŁY ŚWIAT DO MODLITWY W INTENCJI KAŻDEGO POCZYNAJĄCEGO SIĘ LUDZKIEGO ŻYCIA.
Wyślij swoje "TAK" dla Papieża!!!

Naucz się tańczyć

Przez pielgrzymkę do Bendigo trochę rozregulowało mi się świętowanie moich urodzin  (lepiej powiedzieć: rozłożyło w czasie). I tak w sobotę zaliczyłam urodzinowe kino i kawę z p. Zosią, którą normalnie odwiedzam w domu, w ramach swojej pracy, ale czasami pozwalamy sobie na małe wypady. Było więc sobotnie popołudnie z "Jedz, módl się, kochaj" (Eat, pray, love) i Julią Roberts -niestety, tylko do oglądnięcia i zabicia czasu. Nie czytałam książki więc mogę ocenić tylko to co widziałam na ekranie i tu się rozczarowałam. Rozczarowała mnie sama fabuła - płaska - bez prawdziwej głębi i dramatu życia, choć wydawałoby się,  że będzie to ciekawe filmowe przesłanie dla współczesnego człowieka. Niestety także rozczarowało mnie aktorstwo Julii Roberts.

Jakieś prawie 1700 lat temu, św Augustyn powiedział: Człowieku, naucz się tańczyć, bo inaczej aniołowie w niebie nie będą wiedzieć, co z tobą zrobić. A ja po filmie mam wrażenie, że główna bohaterka mimo iż zjechała cały świat nigdy naprawdę nie "nauczy się tańczyć" podobnie jak większość jej podobnych ludzi XXI wieku - ciągle szukają siebie, zaspokajają siebie, realizują siebie, odkrywają siebie, itd siebie...
A szkoda.

Australia pielgrzymuje

Jeszcze mały powrót do października. Otóż ostatnie 3 październikowe dni spędziłam na pieszej pielgrzymce z katedry w Ballarat do katedry w Bendigo! Tak, tak!!! Na jedynej pieszej pielgrzymce o jakiej słyszałam na tym kontynencie i mogę się pochwalić tym, że wielu o niej nie słyszało ;-) I jeszcze naciągnęłam na nią s. Bernadkę z Sydney i s. Anię z Brisbane – mam nadzieję, że nie żałują.

Swoim stylem bardzo przypomina nasze polskie pielgrzymki do Częstochowy choć oczywiście są i znaczne różnice, a największa to łacina! Tak, „latin”, bo jest ona organizowana przez Stowarzyszenie Chrystusa Króla i Bractwo kapłańskie św. Piotra, które to zajmują się kultywowaniem liturgii przedsoborowej w kościele katolickim.

Ogólnie było super, i tylko podziwiałam niesamowitą pobożność australijskich pielgrzymów. A dla ciekawości podaję, że większość pielgrzymów stanowiła nastoletnia młodzież -ogółem 430 pielgrzymów – jak na Australię rewelacja! Wyobraźcie sobie np. polskich gimnazjalistów, trydencką Mszę św. i różańce po łacinie :-O

Jest tu w Australii jeszcze naprawdę cudowna młodzież, rozmodlone rodziny i maluchy, które zamiast przebojów Lady Gaga śpiewają Ave Maria i to wszystko tak zwyczajnie i naturalnie, bez odstraszającej dewocji.

Zdjęcia wrzuciłam do picasaweb - bez opisów, ale do pooglądania.

s. Bernadka i pielgrzymujące "Kangury"

Dla zrezygnowanych Skywalker'ów

Czasami człowiek musi spotkać kogoś takiego, by na nowo spojrzeć na swoje życie i dostać "kopa" na dalszą drogę!
Czyli obejrzyj gdy znowu wysiądzie Ci życiowy HIPERNAPĘD!!!

Oryginalna, nieokrojona wersja po angielsku jest na: www.youtube.com - polecam oryginał

Światowy Dzień Uśmiechu

"Zrób dobry uczynek, spraw aby uśmiechnęła się jedna osoba" - to hasło Dnia Uśmiechu. Warto stosować to motto, nie tylko raz w roku.

Harvey Ball, grafik z Worcester (Massachusetts, USA) w 1963 r. stworzył “smileya” - symboliczną uśmiechniętą buzię na okrągłym, żółtym tle. Stworzone przez niego logo rozprzestrzeniło się po świecie i właściwie wszyscy używają je (także w celach komercyjnych), bez pytania autora o zgodę.
W 1999 r. Harvey Ball wpadł na pomysł Światowego Dnia Uśmiechu (World Smile Day) - dnia, w którym powinniśmy poświęcić większą uwagę uśmiechowi i dobrym uczynkom. Powiedział wtedy:

„(Ten dzień) odzwierciedla to, co jest w każdym z nas – patrząc na inną osobę, chcemy ujrzeć uśmiech. Czasem o tym zapominamy. Czasem świat wydaje się wielki i pełen problemów, które trudno zrozumieć, a co dopiero rozwiązać. Zaczynamy wierzyć, że jesteśmy zbyt mali, żeby dokonać zmiany. Ale to nieprawda. Prawda jest taka, że każdy z nas może coś zmienić każdego dnia.”

Od tego roku pierwszy piątek października ( w tym roku jest to 1 października) jest dorocznie takim dniem.
Harvey zmarł w 2001 r., lecz działa World Foundation Smile - fundacja stworzona, aby uczcić jego imię i pamięć. Jest ona oficjalnym sponsorem World Smile Day. Oficjalna strona: www.worldsmileday.com
znalezione w sieci

Mama i Tata za tym stoi

Nie chcę bawić się tu w politykę, ale odbywając podróże między galaktyczne człowiek styka się z różnymi "orbitami", "układami", czy wręcz "formami życia". Ma też możliwość przyglądać się i stykać z innymi cywilizacjami, i to dość obiektywnie - jako ten stojący z boku, czasem tylko przemytnik innych idei. Widzi też jak giną cywilizacje, gwiazdy karłowacieją, kultury upadają. Wszechświat nie znosi próżni więc szybko ich miejsce zajmują prymitywne formy, które świetnie sobie radzą w "rozrzedzonym powietrzu".

To taka refleksja międzyplanetarnego wędrowca.

Dla tych, którzy chcą poprzeć "Starą Republikę", polecam stronę Fundacji Mamy i Taty: www.mamaitata.org.pl

Można tam zaangażować się i poprzeć tych, którzy walczą o zachowanie zdrowej tradycji, kultury, a przede wszystkim walczą o rodzinę, kolebkę zdrowego i silnego społeczeństwa. Polecam - Fundacja Mamy i Taty

A dla poprawienia humoru i trochę też ku przestrodze:

Andrea Bocelli tells a "little story" about abortion.

Coś co trzeba zobaczyć! Szukam wersji polskiej, niestety na dziś tylko po włosku i angielsku.

W przerwie meczu

Czy wiecie, że Watykan złożył oficjalne pismo do FIFA i razem z Monaco oraz z paroma malutkimi państwami z Oceanii oczekuje przyjęcia go w poczet jego członków!!! Co to oznacz? Może za 4 lata, na kolejnym Mundialu, zobaczymy reprezentację watykańskich kleryków???
Obecnie w Watykanie rozgrywany jest corocznie Clericus Cup, Watykan marzy także o własnej drużynie we włoskiej Serie A

I jeszcze zaproszenie na stronę:
  CHURCH ON THE BALL - Football World Cup South Africa 2010

Church on the Ball from CatholicStudio on Vimeo.

GO SOCCEROOS! GO!

Przed samym Mundialem także tu w Australii wzrasta trochę temperatura i to nie tylko za sprawą imigrantów, którzy zawzięcie kibicują swoim drużynom narodowym, ale też wszyscy liczą na dobry (najlepiej finał;-)) występ Socceroos . Tak, tak australijska reprezentacja w piłce nożnej to Socceroos – zupełnie oficjalnie i nikt nigdzie inaczej ich już nie nazwie.
Aussie uwielbiają wszelkie skróty i chyba dla tego tak chętnie zaczęli nadawać przydomki swoim sportowym reprezentacjom, które z czasem właściwie stały się ich własnymi nazwami. I tak dla przykładu dziś dowiedziałam się, że nie tylko Socceroos rozpoczęli już treningi w RPA, ale nasze Matilda's wygrały Women’s Asian Cup i dodatkowo awansowały do przyszłorocznych mistrzostw świata w piłce nożnej kobiet w Niemczech :-0
Tradycyjnie nadawany przydomek musi wiązać się z czymś symbolizującym Australię, więc nie dziwi fakt, że pierwszymi były Kangaroos i Wallabies nadane już w 1908r. australijskim rugbystom. Potem pojawiły się następne dyscypliny, w których Australia zaczęła odnosić sukcesy i posypały się następne przydomki.
Dziś oficjalne przydomki australijskich drużyn to:

Rugby League: Kangaroos

Rugby Union: Wallabies

Koszykówka:

Men’s – Boomers, Women’s – Opals

Piłka ręczna:

Men’s - Crocodiles, Women’s Redbacks

Piłka nożna:

Men’s – Socceroos, Women’s - Matilda’s

Piłka nożna halowa (Futsal): Futsalroos

Water polo:

Men’s - Sharks, Women’s - Stingers

Pływanie: Dolphins

Kolarstwo: Cyclones

Hokej na trawie:

Men’s – Kookaburras, Women’s – Hockeyroos

Hokej na lodzie: Mighty Roos

Bowls (kulki-chyba najnudniejsza gra świata):

Men’s - Jackaroos, Women’s - Sapphires

Softball (jakaś odmiana baseball’a):

Men’s - Aussie Steelers, Women’s - Aussie Spirit

Netball (arhaiczna odmiana kobiecej koszykówki): Diamonds

Orienteering (czyli bieg na orientację): Boomerangs

Lacrosse (jakieś indiańskie sporty ;-)):

Men’s - Sharks

Lacrosse halowy: Boxaroos

Niezły zestaw nazw i jeszcze, przynajmniej w znacznej części, chyba oryginalniejszych dyscyplin. Tak na zakończenie dodam, że nie wypisywałam już reprezentacji młodzieżowych i niepełnosprawnych, a też mają swoje ;-)))))
Cóż, w Polsce pozostajemy tylko przy Złotkach, które nam trochę „pobrązowiały”, ale i tak mamy z nich wiele radości!

samobója

... i to nie w piłce, czy hokeju. Nie chcę tu bynajmniej krytykować australijskiego Kościoła, który czasem prezentuje się nawet zupełnie dobrze, ale napisać o tej cząstce, która wypada blado. Otóż dziś jest tu uroczystość Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych Patronki Australii, czyli Our Lady Help of Christians Patroness of Australia, a co ma patronka Australii wspólnego z samobójem - takie dzisiejsze "story":

Poniedziałek jest  generalnie dniem wolnym australijskich księży, więc nie dziwi sytuacja gdy w jakiejś parafii zamiast Mszy św. parafianie otrzymują tylko tzw. service, czyli liturgię słowa z obrzędami Komunii. Dziwić może tylko sytuacja, gdy w największe święto patronalne w Kościele australijskim zamiast Mszy jest tylko serwis, odprawiany przez 2 pobożnych starszych panów - proboszcz sobie odpoczywa. Miałam właśnie dzisiaj okazję w tym serwisie uczestniczyć, a było nas na porannej Mszy św. 36 osób i z tego większość młodych i w średnim wieku! Cudowni ludzie, a tu żadnej uroczystości, żadnej pieśni, suche czytania, po których kawałek relaksacyjnej muzyki z CD i Komunia św. przy następnym utworku. Serwis się skończył, a większość ludzi została by odmówić jeszcze różaniec za Australię, i do pracy. A  ja zatęskniłam, i chyba jednak doceniłam, nasze polskie uroczyste liturgie.
Cóż, w sporcie niewykorzystane sytuacje zwykle się potem mszczą, dziś myślę że nie tylko w sporcie.

Jak wytresować smoka - powrót do krainy marzeń

Postanowiłam się dziś wybrać do kina, więc najpierw przejrzałam co grają, a potem na www.filmweb zajęłam się studiowaniem opinii internautów na temat poszczególnych filmów. Z wszystkich filmów najlepszą miała bajka: „Jak wytresować smoka"(How to Train Your Dragon) z wytwórni Dreamworks, do której znalazłam recenzję, której ( te entuzjastyczne) fragmenty cytuję. Po takiej pochwale poszłam i..... słuchajcie naprawdę , naprawdę prawda :-) Film jest piękny, zupełnie inny od tych wszystkich kreskówek, które pojawiły się po Shrek’u. Zresztą przeczytajcie co napisał al_jarid i idźcie do kina:

(...) Zatem prosto z mostu i bez ogródek - film jest świetny. Jest piękny. Jest zachwycający. (...)

Oprócz humoru mamy tu też coś, czego już od wieków nie mogliśmy uświadczyć w filmach animowanych - KLIMAT. Baśniowy, czarowny klimat. Oczywiście w dużej mierze zawdzięczamy go pięknej muzyce - tak dobrej ścieżki dźwiękowej też już daaawno nie było. To właśnie sprawia, że ten film ma w sobie coś, co trudno mi opisać. Potrafi chwycić za serce. Lot Czkawki na smoku, ładne krajobrazy plus ta nastrojowa muzyka... Estetyczna uczta. Przypominają się podobne sceny lotu z "Avatara", jednak w tych z "Jak wytresować smoka", mimo może nie aż tak hiper-zaawansowanej grafiki jak u Camerona, zawiera się o wiele więcej emocji. (...) Filmowa magia w najlepszym wydaniu. Wreszcie znowu można oglądać "bajkę" i zapomnieć o całym świecie.

Dodatkowo jest w tym filmie też jakaś taka... jakby to określić... głębia, której nie miały te dawne animacje. Postacie i ich rozterki wydają się wręcz namacalne, ich psychologia jest naprawdę bogata, dialogi jednocześnie bajkowe i autentyczne. To sprawia, że nie tylko powraca dawne piękno filmów animowanych, ale wręcz zostaje jeszcze wzbogacone, a film, jak na opowieść skierowaną potencjalnie do młodego widza, jest zaskakująco dojrzały. (...)

I jeszcze jedno określenie, które może najtrafniej wyraża ten film - otóż jest on EPICKI. W pełnym tego słowa znaczeniu, jak chyba żadna animacja do tej pory. (...)

Tyle fragmentów z recenzji al_jarid ma forum filmweb. Zachęcam do przeczytania całej recenzji www.filmweb.pl/user/al_jarid# – ja się pod nią podpisuję i dzięki, bo miałam super niedzielę!

“1 Maja – święto pracy” - z kart historii

W pierwszym dniu maja żywiej (podobno) bije serce każdego człowieka Lewicy. W wielu krajach ulicami miast, pod czerwonymi sztandarami, maszerują tłumy zwolenników “postępu”. Posiwiałych czcicieli Marksa, Lenina, Stalina i całej reszty menażerii lewicowych świętych wspiera nowy narybek – młodzież w podkoszulkach z podobiznami partyjnych herosów. – “Towarzysze, robotnicze święto…” – chlipią wzruszeni weterani klasowych bojów, którzy przez dziesiątki lat oklaskiwali (bądź usprawiedliwiali) komunistyczne ludobójstwo. 

Dlaczego jednak pierwszy maja?
***
Wiosną 1886 r. w Chicago już trzeci miesiąc trwały robotnicze strajki. Grupa przybyłych z Europy anarchistów – zawodowych rewolucjonistów i terrorystów – postanowiła wykorzystać pokojowy protest do własnych celów, zamienić go w gwałtowne wystąpienie, w zbrojną rebelię.
3 maja trzystu chińskich robotników, którzy odmówili przyłączenia się do strajku, otoczył sześciotysięczny tłum, zbrojny w łomy i siekiery, kierowany przez anarchistycznych agitatorów. Niechybnemu pogromowi Chińczyków zapobiegła interwencja policji. W trakcie zamieszek padły strzały – od policyjnych kul zginęło dwóch lewicowych radykałów.
***
Anarchiści rzucili wezwanie do buntu. – “Zemsta! Zemsta! Robotnicy do broni!” – krzyczały rozlepione na murach ulotki.
– “Policja – psy gończe kapitalizmu – gotowe są mordować” – podjudzała anarchistyczna prasa.
Następnego dnia na placu Haymarket doszło do nowej konfrontacji. Policja próbowała przerwać wiec anarchistów. Ktoś, nigdy nie wykryto kto, rzucił bombę w zwarty szereg funkcjonariuszy.
– “Funt dynamitu jest wart buszla kul” – zapowiadali już dzień wcześniej anarchistyczni liderzy…
Potężna eksplozja zwaliła z nóg wielu policjantów. Inni, zaskoczeni i zaszokowani śmiercią i ranami kolegów, zaczęli strzelać na oślep w stronę wiecujących.
Nim opanowano sytuację, na Haymarket Square w Chicago poległo jedenaście osób, w tym siedmiu policjantów. Półtora roku później, z wyroku sądu, powieszono czterech anarchistów, aktywnych uczestników rewolty (piąty skazany sporządził w celi bombę, którą wysadził się w powietrze).
***
Organizacje lewicowe ustanowiły pierwszy dzień maja corocznym “świętem pracy” – podobno na pamiątkę wydarzeń w Chicago. Nie ma to wielkiego sensu – wszak do krwawych starć doszło 3 i 4 maja 1886 r., zaś obiektem czci byłaby nieudana próba rasistowskiego pogromu oraz udany zamach terrorystyczny.
Zdaniem niektórych badaczy chodziło raczej o wyraz buntu przeciw cywilizacji chrześcijańskiej.

Pierwszy dzień maja ma bowiem wielkie znaczenie dla ezoteryków, wolnomularzy i satanistów. W tym dniu w pogańskim kalendarzu Celtów przypadał początek lata. W poprzedzający go wieczór wygaszano wszystkie ognie – na świat wypełzały siły ciemności, wracał okres pierwotnego chaosu.
Dla satanistycznych sekt noc z 30 kwietnia na 1 maja była czasem mrocznych obrzędów i orgii. W tę noc – Noc Walpurgii – zwoływały się na sabaty czarownice (do dzisiaj jest to jedno z ośmiu najważniejszych świąt tzw. Ruchu Czarownic, działającego w krajach anglosaskich).
Wreszcie 1 maja 1776 r. satanista Adam Weishaupt powołał do istnienia masońską lożę Iluminatów, która zdobyła potem złowrogi rozgłos.
***
Jakkolwiek zabrzmi to dziwnie dla osób, którym polityczna lewica kojarzy się głównie z ateistycznym komunizmem i socjalizmem, wśród XIX-wiecznych lewicowych radykałów roiło się od okultystów, masonów i sekciarzy. Sam “guru” socjalistów, Karol Marks, w pewnym okresie swego życia był satanistą, podobnie jak nestor anarchizmu, Michaił Bakunin (który należał również do masonerii). Niektóre z podziemnych organizacji rewolucyjnych miały wszelkie cechy religijnych sekt. Ostatecznie jednym z głównych celów rewolucjonistów było zniszczenie Kościoła; w tym dziele naturalny był sojusz jego rozmaitych wrogów – ateistów, okultystów, satanistów i heretyków.
***
Pierwszy dzień maja stał się więc wyjątkowym dla “sił postępu” z całego świata. W niektórych krajach ogłaszano go świętem państwowym. Wielce wymownym jest fakt, iż jako pierwsze zrobiły to dwie najkrwawsze satrapie w dziejach – bolszewicka Rosja i hitlerowska III Rzesza…
***
Kościół postanowił ucywilizować pierwszomajowe “święto pracy”. Ustanowił dla tego dnia patronat św. Józefa – opiekuna robotników. Nie powinno to dziwić – Kościół zawsze z upodobaniem egzorcyzmował i “chrzcił” pogańskie święta.

za "Wzrastanie" maj 2002

List do Benedykta

W ostatnich tygodniach trwa prawdziwa medialna ofensywa przeciw Papieżowi. Tu jest chociażby mały przykład: Atheist Seeks to Arrest the Pope
Redakcja eKAI wystosowała piękny list do Benedykta XVI pod którym można się podpisać.
Jeśli macie taką ochotę odwiedźcie ich, przeczytajcie, ... :
http://ekai.pl/badz_solidarny/x27663/list-do-ojca-swietego-podpisz-sie/

Pozdrawiam

s. Gosia

czy tylko zwykły zbieg okoliczności???

Art Music Trio - towar niereklamowany!

Kilka dni temu ktoś udowadniał mi, że to co się reklamuje to są totalne buble, które nie schodzą, a trzeba je tak sprzedać by klient myślał, że jest mądry czyli kupił super towar, po super cenie. On, za to zawsze kupuje tylko to co nie jest właśnie reklamowane i zawsze dobrze na tym wychodzi.
Może i ma rację? Nie wiem, ale właśnie dostałam link do YouTube - Fracanapa Astora Piazzolla, w wykonaniu Art Music Trio i pomyślałam, że to właśnie jest to pyszne ciasteczko, które nigdy nie doczeka się reklamy.
No bo i gdzie temu do Dody ;-)
A że wczoraj byłam z wizytą u znajomych i tam padła kolejna mądrość współczesnego świata, czyli: "nie ważne co umiesz i potrafisz, ważne jest kogo znasz", więc i ja postanowiłam właśnie trochę zapromować rodzinkę!

Tak więc, Panie i Panowie,
Arek Wiech - gitara i Art Music Trio: YouTube - Fracanapa Astor Piazzolla

Na zbliżające się  Triduum Paschalne

i Wielkanocne Święta życzę,

aby miłość jaką obdarza nas

Chrystus Zmartwychwstały,

była Źródłem pokoju i radości

w życiu osobistym i rodzinnym,

była Źródłem siły

do dawania świadectwa o Tym,

Który daje się nam za pokarm,

Który zwyciężył śmierć, grzech i szatana.

Z darem modlitwy

s.Gosia

Tylko międzylądowanie

Wróciłam już kilka dni temu z pielgrzymki, na organizowanie której zresztą sama dałam się namówić i ... jestem padnięta, a to były tylko 4 dni!

Relacji specjalnej nie będzie, a w ramach reklamy dosyłam do krótkiego opisu naszych pielgrzymkowych poczynań na stronę www.mchr.pl
Teraz odwalam za to stertę papierkowej roboty dla biura gdzie pracuję, a że nie cierpię papierków to uczucie zmęczenia dodatkowo zaczyna mnie przygniatać. Na pociechę zostaje mi wyjazd na weekend do Sydney, na spotkanie z siostrami kończące wizytację naszej Matki Generalnej w Australii i 3 dni wolne na Sydney i okolice!!!

Mam więc nadzieję na jakiś oddech

24/7

Chyba Ziemia kręci się teraz szybciej, bo ostatnio każde 24h mijają  jakby ktoś odpalił hipernapęd ;-)
A co gorsza jeszcze ciągle przyśpieszam! Na solidny wpis na moim blogu chyba trzeba będzie poczekać jeszcze trochę. Mam tylko nadzieję, że po tym lekko zwariowanym czasie wyhamuję spokojnie i lądowanie będzie bezpieczne.
Czyli do usłyszenia po lądowaniu!

Rakiety na Haiti! Czyli czego nie pokazały kamery

Dzień przed rozpoczęciem turnieju Australia Open, w niedzielę 17. 01 Roger Federer zorganizował specjalną imprezę "Hit for Haiti", z której dochód przeznaczono na pomoc ofiarom trzęsienia ziemi. Główną atrakcją był mecz pokazowy Federer'a z Nadal'em. Niestety to widowisko mogli oglądać tylko szczęściarze na trybunach. Dodatkowo uczestnicy tej akcji postanowili oddać swoje rakiety na aukcję na eBay. Licytować tutaj oczywiście mógł każdy i przyznam się, że i ja miałam ochotę podbić cenę rakiety Kim Clijsters, ale odpuściłam.

Dziś, kiedy wszyscy oglądaliśmy finał Federer – Murray, o 22.00 zakończyła się licytacja rakiet sumą: 44.007,19 AUD$, z czego rakieta mistrza Rogera poszła aż za 28.124,65$!

Oczywiście zaraz odezwą się malkontenci, że to ich nic nie kosztowało i tylko zrobili sobie dodatkową reklamę... i tu maja rację! Można też nie robić nic i być sławnym, mądrym, a nawet szanowanym. Ale czasami można naprawdę drobnym gestem, który nic nie kosztuje ofiarodawcę, wiele komuś pomóc i jeszcze dodatkowo uszczęśliwić paru snobów, dla których te kilka tysięcy dolarów to pestka w porównaniu do dumy z posiadanego „skarbu”.

Finał AO 2010 dla Rogera Federer'a i to w wymiarze sportowym, i tym zwyczajnie ludzkim.

Ps. Serca Australijczyków chyba najbardziej pękły kiedy przegrała belgijka Kim Clijsters, która kilka dni wcześniej wygrała z Justine Henin w finale turnieju w Brisbane i ofiarowała całą wygraną szpitalowi dziecięcemu w stolicy Queensland. Na "Hit for Haiti" zagrała popisówkę z Novakiem Djokovicz'em, a potem dorzuciła jeszcze swoją rakietę do aukcji na eBay. Czyli można mieć pieniądze, sławę i jeszcze otwarte dla innych serce!

Tenis, tenis i jeszcze raz tenis, czyli czym żyje obecnie Melbourne

Całodzienne ( w tym i nocne, bo czasem mecze kończą się i po 2 w nocy) relacje TV z Australia Open to normalka. I to też normalne, że przyjeżdżam do babci ( np.:86 lat), a ona przed telewizorem z zapałem kibicuje Federerowi, więc całe moje odwiedziny kończą się na wspólnym obejrzeniu jednego seta, a na drugiego jadę już do kolejnej samotnej seniorki i ...... oczywiście to samo. I tak przez 2 tygodnie tenis w domu, tenis u naszych babć, tenis w sklepie, tenis w przychodni itd... Jak dobrze, że lubię tenis ;-)))

Ale jak to wygląda na żywo? Naprawdę super!!! Tylko wspomnę, że oczywiście odbioru meczu na żywo nic nie zastąpi. Trybuny dają cudowną możliwość oglądania całego kortu, a TV pokazuje nam generalnie tylko odbijających zawodników, czyli wybraną część kortu, rzecz bez porównania gorsza mimo powtórek, zbliżeń itp. zabiegów.

To co mnie zszokowało to: widzowie. Australia Open to nie jakaś snobistyczna impreza, na której pewne osoby muszą się pokazać.
Na trybunach siedzi młodość! Całe rodziny z dzieciakami, nastolatki kibicujące swoim idolom, studenci (a może lepiej powiedzieć parki trzymające się za rączki, gdy nie oklaskują zagrań zawodników), i zwykli zjadacze chleba. Ta ekskluzywna elitka siedzi w lożach pod kopułą stadionu oddzielona szybą, która sprawia, że oni nie istnieją, a zawodnicy grają tylko dla nas. Super sprawą jest też to, że w zasadzie sam możesz decydować, który mecz teraz chcesz oglądać. Jeśli masz bilet na któryś z 2 głównych kortów możesz oglądać mecze też na wszystkich innych kortach, jeśli wydasz tylko na wejściówkę na teren turnieju - oglądasz co chcesz na wszystkich kortach poza 2 głównymi, czyli masz do wyboru zawsze ok. 10 meczów na najwyższym poziomie z całą światową czołówką tenisa. Jest to naprawdę fajny pomysł jak za 20 - 30 AU$ spędzić cały wakacyjny dzień i młode Melbourne z tego korzysta.
A ja choć nie przypuszczałam też skorzystałam i mówię wam czasem inny świat jest w zasięgu naszej ręki, tylko trzeba chcieć sięgnąć.
I jeszcze marzenia się spełniają ,tylko trzeba je mieć.

stacja kosmiczna: Australia Open 2010

Ale numer!!! Byłam dziś na Australia Open !!!!!!
Za dużo wrażeń, więc na razie tylko zdjęcia
(wszystko w picasa web albums).
Relacja na dniach. OK?

"To skomplikowane", czyli "It's Complicated"

Moja codzienność to odwiedzanie naszych polskich dziadków, czyli generalnie wysłuchiwanie tych samych opowieści z "nieustającym zaciekawieniem". Czasami jednak zdarzają się jakieś dodatkowe atrakcje i tak było właśnie wczoraj kiedy p. Zosia wyciągnęła mnie do kina na "It's Complicated", czyli "To skomplikowane". Razem z nami w kinie było aż 8 osób, ale nie przeszkodziło nam to w świetnej zabawie i chyba to my śmiałyśmy się na filmie najgłośniej:-)

Może jeszcze parę słów o filmie, czyli mała recenzja:
Film jest przezabawny, ze swoistym klimatem i do tego świetnie zagrany. Wreszcie nie jest to oklepana komedia romantyczna, czyli czterdziesto (paro) letnie aktoreczki grające zabiegane 20 próbujące robić karierę, a odnajdujące swojego księcia z bajki! Historia jak na amerykańskie kino oryginalna, z przesłaniem, wiec nie głupkowata komedia jakich wiele.
Meryl Streep jest rewelacyjna, Alec'a Baldwina, ha ha, trzeba nieć poczucie humoru, żeby tak potrafić śmiać się z własnego ciałka;-), Steve Martin, za którym nie przepadam, ale tu wyjątkowo zagrał i to dobrze . I jeszcze jeden atut: John Krasinski, który był prześmieszny!
Ulubiona scena to chyba właśnie z nim w hotelu.
Polecam zwłaszcza wszystkim paniom!

Teletransmisja ;-)

Ten tytuł chyba bardziej pasuje do Star Trek :-)
To teraz wiecie w co bawiliśmy się na ulicy - tylko rekwizyty były trochę gorsze.

Sokół Millennium, dziennik pokładowy

W naszym świecie zrobiło się wreszcie ciepło ( niektórzy nawet twierdzą,że za ciepło), ale na szczęście klimatyzacja w "bazie na Endeavour" działa dość dobrze. Osobiście przyznaję rację tym, którzy twierdzą, że temperaturę do 38°C znosi się dość dobrze, ale powyżej dopiero odczuwa się prawdziwe ciepło.

Lubię te kilka dni, gdy w Melbourne temperatury oscylują w okolicach 40°C, jest wtedy strasznie mało wilgotności w powietrzu i wieje gorący silny wiatr z centrum, czyli od strony pustyni. To takie uczucie jakby ktoś dmuchał na ciebie gigantyczną suszarką całej przyrody. Wtedy wiem, że jestem w Australii :-) Niestety po tych kilku dniach upału następuje "walka postu z karnawałem", czyli zimnym wilgotnym powietrzem z nad bieguna i oceanu, kończąca się zwykle deszczykiem, a drobinki pyłu z pustyni zmieszane z kroplami deszczu, idealnie brudzą szyby, samochody i nasz cały świat.

Sokół Millennium, dziennik pokładowy

Wszystkim "Skywalkerom" na zimowe wieczory lub wakacyjną nudę polecam strony teleskopu Hubble'a (super zdjęcia do pobrania i nie tylko) i NASA

Przepis na szczęśliwy rok

Bierzemy dwanaście miesięcy
oczyszczamy je dokładnie
z goryczy, chciwości, małostkowości i lęku,
po czym rozkrawamy każdy miesiąc
na odpowiednią liczbę części tak,
aby zapasu wystarczyło dokładnie na cały rok.
Każdy dzień przyrządzamy osobno
z jednego kawałka pracy
i dwóch kawałków pogody i humoru.
Do tego dodajemy trzy duże łyżki optymizmu,
łyżeczkę tolerancji,
ziarenko ironii i odrobinę taktu.
Następnie całą masę polewamy dokładnie
dużą ilością miłości.
Gotową potrawę przyozdobiamy
bukietem uprzejmości
i podajemy codziennie z radością,
oraz filiżanką dobrej, orzeźwiającej herbatki .

Ps. Samych dobrych ludzi na ten Nowy 2010 Rok
Gosia